آياتي در قرآني كريم درباره شفاعت وارد شده است كه با توجه به آنها نمي توان براي انسان آرامش ژپيدا شود ،خداوند مي فرمايد:

(من ذا الذي يشفع عنده الا باذنه )1 ومي فرمايد:(ولايشفعون الا لمن ارتضي )2 وامثال آن ،كه در عين حال كه شفاعت ثابت است

لكن نصيب چه اشخاصي وچه گروهي وبا چه شرايطي ودر چه وقت شامل حال مي شود ،امري است كه نمي توان انسان رامغرور

وجري كند. اميد به شفاعت داريم لكن اين اميد بايد ما رابه سوي اطاعت حق تعالي كشاند،نه معصيت.3

1.سوره بقره ،آيه 225

2.سوره انبيا،آيه 28

3.صحيفه امام ،ج 16،ص 223

منبع:درسهايي ازامام (ره)عبادت وخودسازي