به هنگام حركت كاروان به مدنيه ،دربين راه برخي از مخدرات به نعمان گفتند:تورابه حق خداسوگند مي دهيم كه ماراازراه كربلا عبور دهي.

اواين كار راكرد وكاروان راازكربلا عبور دادودرروز بيستم صفر آنهابه كربلا رسيدند.

جابر بن عبدالله انصاري هم با عده اي از زنان بني هاشم درآنجا بودند،آنها شروع به گريه وناله نمودند وتا سه روز درآنجا عزاداري كردند.

منبع:حميد احمدي جلفائي ،آفتاب كاروان ،ص 164

ماكوفيان رابي وفا مي دانيم وشعار مي دهيم كه علي راتنها نمي گذاريم.به طور قطع مردم ما چنين اعتقادي دارند

واين شعار از صميم قلب آنان برمي خيزد،اماحوادث روزگار ،پستي وبلنديهايي مي آفريند كه روحيه انسان رادگرگون

مي سازد؛زيرا افراد ديگري نيز قبلا چنين سخناني گفته اند؛ولي براثر تغيي وتحولات روز گار،تغيير نظر داده اند.

لازم است هرانسان هوشيار وآگاهي باخود بينديشد كه اگر درزمان امام حسين عليه السلام مي بود،در كدام گره قرار مي گرفت؟

آيا واقعا به صف اقليت هفتادودونفري مي پيوست،يادرلشكر سي يا بيست هزلر نفري شام وكوفه مي ايستاد ياميان كساني كه بي طرف ماندند،مي نشست.

منبع:آذرخش كربلا نويسنده:آيت الله محمد تقي مصباح يزدي ص166

امام باقر(ع)مي فرمايد:هنگامي كه امام حسين (ع)كشته شد،لباس تيره مايل به مشكي يا درتن شريف حضرت بود.

پس ازشهادت امام حسين(ع)فرشته اي ازآسمان به درياهافرودآمدوصيحه اي زدوگفت:

«البسوا اثواب الحزان فان فرخ رسول الله مذبوح»:«جامعه هاي عزا بپوشيد كه فرزند پيامبر (ص)راسربريدند».

همچين فرشته ديگري درآسمان هاوزمين نداكرد:

«ياعبادالله البسوااثواب الاحزان واظهروا التفجع والاشجان»:اي بندگان خدا،لباس هاي حزن بپوشيدوناراحتي وناله هاي خود راآشكار كنيد».

اولين سياه پوشان دراعزاي امام حسين(ع)اهل بيت حضرت بودند.وقتي يزيد درشام مفتضح شدوپس ازآن همه جسارت مجبور شد به ايشان اجازه عزاداري دهد دركنار اهل بيت امام حسين(ع) كه درخواست لباس عزا كردند،همه بانوان بني هاشم وزنان قريش ساكن شام نيز به ياري ايشان آمدند وبراي آن حضرت لباس مشكي پوشيدند وهفت روز عزاداري نمودند.

منبع:احرام محرم نويسنده:عبدالحسين نيشابوري