بدرود تو را،ای ماه آسمانی !

بدرود تورا،ای ماه روزهای آکنده از عطرفرشته ها !

بدرود تو را ،ای سحر گاهان سرشار از دعا وتماشا!

بدرود تورا،ازافتتاح تا انتها !

بدرود توراازعاشقانه های سحر تا عارفانه های افطار !

بدرود تورا ، ای شب های تقدیر وسرنوشت !

بدرود تورا،ازذوق جوشن صغیر تا شوق جوشن کبیر !

بدرودتورا،از قدر تاتقدیر ؛از قضا تاقدر !

بدرود تو را ، نور وسرور تا شور وشعور !

بدرود تورا،راز ونیاز تاسیروسلوک !

بدرود تورا،ازعشق وشرر تا شوق وشعف!

بدرودمی گوییم تورا،ای ماه میهمانی خدا؛درحالی که سپیدگاهان در مکتب کرمت ،

درس معرفت آموختیم ولبیک گویان گام در وادی شور وشعور نهادیم.

بدرودمی گوییم تورا،درحالی که شب ها رابا افتتاح شروع کردیم

وسحرگاهان همراه بانوای زینت عبادت کنندگان ،دعای ابوحمزه خواندیم.

بدورود می گوییم تو را،درحالی که غروب گاهان ؛گاه افطار،به یاد

مظلومیت مولا نشستیم ویتیمانه چشم به دستان مهرنوازش دوختیم.

درباب گسترش وسهولت ارتباط ،روایتی ازامام صادق (ع)آمده است که ایشان می فرمایند:انّ المومن فی زمان القائم وهوبلمشرق لیری

اخاه الذی فی المغرب وکذاالذی فی المغرب یری الخاه الذی فی المشرق ؛(درروزگارمهدی (عج)مومن درمشرق زمین،برادرش راکه درمغرب زمین است،می بیند.همچنین مومنی که درمغرب است،برادرش راکهدرمشرق است،مشاهده می کند).همچنین درروایت دیگری آمده است:(هنگامی که مهدی ماقیام کند،خداوندقدرت شنوایی وبینایی شعیانما راافزایش می دهد؛به گونه ای که حضرت باشعیانشان

ازفاصله چهارفرسنگی سخن می گویند؛وآنان سخن حضرت رامی شنوند وایشان رامیبیند؛درحالی که حضرت در جایگاه خودشان مستقرند).

منبع:بررسی کارکردهای اجتماعی انتظارحضرت مهدی (عج)درایران معاصر نویسنده:محمدصادق ربانی خوراسگانی