گنبد زرد

 

 


غرق نور است وصلا گنبد زرد رضا بوي گل ،بوي گلاب مي رسد از همه جا
مثل يك خورشيد است مي درخشد ازدور شده از اين خورشيد شهر مشهد پرنور
چشم ها خيره به او قلب ها غرق دعاست برلب جوان يارضايارضاست
اي خداكاش كه من يك كبوتر بودم روي اين گنبد زرد شاد مي آسودم
مي زدم بال وپري دور تادور حرم از دلم پر مي زد ماتم وغصه وغم

معطربودن به هنگام نماز


افزون برحالات عادي،آن حضرت هنگام نماز،خود راخوشبو مي ساخت.ايشان مشكداني داشت كه پس از وضو،بادستان

مرطوب آن رادرست مي گرفت،وهنگامي كه براي نماز جماعت خارج مي شد مردم از بوي خوش آن متوجه حضور پيامبر(ص)مي شدند.
علامه مجلسي،بحارالانوار،ج 16،ص290

رعايت حال مامومين درنماز پيامبر



وضعيت نمازهاي جماعت پيامبر اكرم(ص) يكسان نبود وبه اعتبار ميزان تحمل مامومان،كوتاه تر ياطولاني تر مي شد.1خودآن حضرت

دراين باره مي فرمود:«گاهي قصد دارم نماز را طولاني سازم،اما چون صداي گريه كودكي را مي شنوم به دليل ميزان اشتياق مادر به كودك (پس از گريه او)نمازراكوتاه مي كنم».2
نمازهاي آن حضرت همواره با سوز وگداز وگريه شديد ناشي از خوف وخشوع وخشيت الهي آميخته بود.پيش از اين،توصيفي از امير المومنين(ع)

درباره حال پيامبر(ص)به هنگام نماز بود ذكر شد.3
1.علي بن حسام لدين المتقي الهندي:كنز العمال،ج7،ص 623.استخراج از نرم افزار المكتبه الشامله.
2.همان،ص623
3.علامه مجلي ،بحارالانوار،ج 10،ص40

نماز درسيره پيامبر(ص)

مي دانيم كه اخلاص وحضور قلب،مغز عبادت ونماز است بندگان وراسته خدا،عاشقانه عبادت مي كنند وپرسش خداونجوابامحبوب در نظرشان ارجمند تر وعزيز از هر چيز ديگر است.

درميان تمامي عبادت براي اسلام (ص)چيزي خوش تر از اوقات نماز وجود نداشت چه اينكه آن رامعراج خويشتن ومومن مي دانست..

لذادرهمه اوقات پنجگانه ونوافل روزانه حضرت ختمي مرتبت(ص)مراقب اين ارتباط كلامي وروحي خود با خالق تمام هستي بود.چنان غرق درعبادت مي شد كه گوئي اوازاين دنيا نيست.
چه خوب است داشتن سيره عالي پيامبر در حالت ومحبوب پروردگار است بااقتباس از حركات واعمال حضرتش خودرابه خالق ومعبودخودنزديك ونزديكتر نماييم.

به سوي ظهور موعود



بنابراین باید توجه داشت یکی از شرایط ظهور امام عصر علیه السلام آمادگی یاران و عموم مردم برای تشکیل

حکومت عدالت گستر الهی است و این آمادگی جز با افزایش بصیرت اجتماعی امکانپذیر نیست. آنچه موجب

افزایش بصیرت خواهد شد در مرحله اول شناخت حدود و احکام الهی و رعایت این حدود است که از آن به

«تقوا» یاد می شود. راهکار قرآنی و روایی دیگر برای افزایش بصیرت، «ذکر» و یادآوری «ایام الله» است که

البته باید همراه با «تفکر» و «عبرت پذیری» باشد تا جامعه منتظر را به اوج بصیرت و آمادگی

برای ظهور امام زمان علیه السلام و زمینه سازی برای آن سوق دهد.