اربعین، با بوى خون در مشام و آبله در پا، رسیده است
                                  تا بگوید همه اتفاقات سرخ، در راستاى شکیبایى زینب(ع) بود.
                                      اربعین حسینی تسلیت باد

• قاضی طباطبایی در کتاب تحقیق درباره اول اربعین سیدالشهداء می‌نویسد حرکت به سوی کربلا در روز اربعین از زمان امامان معصوم(ع) در بین شیعیان رایج بوده است و شیعیان حتی در زمان بنی‌امیه و بنی‌عباس نیز به این حرکت مقید بوده‌اند. توصیه به زیارت اربعین باعث شده است که شیعیان به ویژه ساکنان عراق، از نقاط مختلف این کشور به سوی کربلا حرکت کنند. این حرکت که غالباً به صورت پیاده صورت می‌گیرد یکی از پرجمعیت‌ترین راهپیمایی‌ها در جهان شمرده می‌شود

پاسخ:بعضي اين سوال را مطرح مي كنند. اين كه القاءنفس در تهلكه جايز نيست صحيح است،اما قيام امام حسين (عليه السلام) القا نفس در تهلكه نبود .چون :اول اينكه :اگر كسي

كشته شدن درراه خدا راالقاءنفس درتهلكه بداند بايد اغلب غزوات پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله وسلم)رابه همين حساب بگذارد. ونيزوجوب مقابله بيست تن ازافراد نظامي

در جنگهاي اوليه اسلام كه هنوز مسلمين قدرتي نداشتند درمقابل دويست نفر رابايد «القاءدرتهلكه»بداند واين به اجماع مسلمين صحيح نيست.

دوم:آيه اي كه در اين مورد ذكر شده است كه خداوند مي فرمايد:«ولاتلقوا بايديكم الي التهلكه»(1)،«خود رابدست خويش درمهلكه نيندازيد»به اين معنا نيست كه درراه خدا

جهاد نكنيد،كه كه چنانچه كشته شديدخود رابدست خويش درمهلكه انداخته ايد.بلكه ؛آيه درموردي نازل شد كه مسلمين در هنگام اقدام به جنگ مامور بودند كه هر كس 

بقدروسع وتوان خويش،ساز وبرگ وزاد وراحله بياورد تااسباب جنگ  از اسلحه وآذوقه فراهم شود.ودراكثر تفاسير آمده است كه آيه،مربوط به انقاق مال براي جنگ بادشمن

است،ومنظور ازآيه اين است كه خود راباترك انفاق وترك صرف مال در راه جهاد،بادست خود رابه هلاكت نيفكنيد.چون كامل آيه عبارت است از :«وانفقوا في سبيل الله ولاتلقوابايديكم الي التهلكه واحسنوا ان الله يحب المحسنين:درراه خدا انفاق كنيد وبا(ترك انفاق) خود رابه دست خود،به هلاكت نيفكنيد!ونيي كنيد كه خداوند نيكو كاران رادوست دارد».

علامه طباطبايي _رحمه اله عليه_درتفسير آيه  فوق مي فرمايد:«انفقوا»(انفاق كنيد)حاكي از وجوب تهيه مقدمات مالي جنگ است وآنعبارت ازانفاق براي زات وآمادگي ها

ووسايل جنگي است.وجمله «ولاتلقوا بايديكم الي التهلكه»مطلق است،ومنظور ازآن،نهي از هر چيزي از افراط وتفريط است كه موجب هلاكت مي شود،چنانكه بخل و

انفاق نكردن مال،هنگام جنگ وجهاد ،موجب بهم پاشيدگي نيرو ونابودي قدرت مي گردد،ونتيجه لشكر اسلام در پر تگاه هلاكت قرار ميد گيرد،زيرا دشمن بر او پيروز

مي شود،همينطور،زياده روي واسراف درانفاق مانندانفاق همه ي اموال ، موجب ودر ماندگي خواهد شد. كه اين دو ،موجب انحطاط در زندگي و از ميان رفتن آبرو خواهد گرديد .»(2)

سوم :بين اين كه انسان با دست خود ،خودش را براي غير خدا به هلاكت بيندازد ،  با انداختن خود به ضرر و مشقت در راه خدا بخاطر هدف امر به معروف و نهي از منكر،

فاصله زيادي است . زيرا ؛اولي انداختن خود با دست خود به هلاكت ، بدبختي و سيه روزي است ،ولي دومي ،سعادت ابدي مي باشد. لذا براساس آيات قران وگفتار امامان معصوم(ع)

جان نثاري وفداكاري وخود رابه خطر انداختن وشهادت درراه خدا وامربه معروف ونهي از منكر،نه تنها«انداختن خودبا دست خود به هلاكت »نيست،بلكه بزرگترين كرامت وشرافت

براي يك انسان باعزت است.

چهارم:شهادت درراه خدا وجان نثاري براي خدا ،به معناي هلاكت نيامده است. چون هلاكت درجايي است كه اصلا هيچگونه قصد قربت الهي دركار نباشد.خداوند درقران كشته

شدگان درراه خدا به منزل زنده گان وشهدا فرض مي كند وآنها رامي ستايد ومي فرمايد:«ولاتحسبن الذين قتلوافي سبيل الله امواتا بل احياءعند ربهم يرزقون:(3)آنهايي كه درراه

خدا مي جنگند وكشته مي شوند مرده نپنداريد بلكه آنان زنده اندودر نزد پروردگارشان روزي مي خورند».

1.بقره،195

2.اميزان،ج 1،ذيل آيه شريفه

3.آل عمران ،169

برگرفته از كتاب :72پرسش پيرامون حماسه كربلا،خسرو تقدسي نيا.